دیروز، چهارم مارس در امریکای شمالی روز قدردانی از مقام کارمند بود. تنها همین یک روز است که کمپانی ها وقت می گذارند تا از کارکنانشان به پاس یک سال سختکوشی و تعهد، سپاسگزاری کنند.

مگر کارمندی پیدا می شود که یک بشقاب کیک، یک وعده ناهار مخصوص یا یک کادوی کوچک به یاد تلاش بی دریغش برای سازمان را دوست نداشته باشد؟ همه دوست دارند مورد توجه قرار بگیرند…

دقیقا به همین خاطر است که برخی از کمپانی های امریکائی مثلا Project WorldWide سعی می کنند هر روز سال برای کارکنانشان روز ویژه ای باشد. کارمندان این کمپانی، در هر سطحی از سازمان که باشند، جزو مالکان آن محسوب می شوند. دادن بخشی از مالکیت و سهام کمپانی به کارکنان باعث شده Project WorldWide در طول این سال ها پیشرفت بسیار چشمگیری داشته باشد؛ مهم ترین تغییری که ایجاد شده هم، این است که تمرکز مجموعه از ساعات کاری افراد، به بازدهی واقعی شان منعطف شده است؛ کارمندها هم به صورت شبانه روزی تلاش می کنند تا کمپانی هر روز موفق تر از دیروز شود. با این رویکرد، خود مجموعه هم بهتر می تواند افراد مستعد و مشتاق را جذب و حفظ کند. اصولا تحقیقات نشان می دهند دادن بخشی از سهام یا مالکیت کمپانی به کارکنان، باعث می شود افراد شکوفاتر شوند و در هر سطحی از سازمان که فعالیت می کنند، ایده های نوآورانه بیشتری مطرح کنند.

John Case از تحلیلگران دنیای تجارت و نویسنده مطرح در حوزه کارآفرینی و مدیریت، معتقد است دخیل کردن کارکنان در مالکیت کمپانی، هنوز در امریکا جا نیفتاده است. Case در یکی از مقالاتش که ماه دسامبر در مجله Harvard Business Review منتشر شد، عنوان کرده بود دادن سهام کمپانی به کارکنان، باعث می شود کارمندان به جای اینکه تصور کنند اجیر شده اند، طوری رفتار کنند که انگار از روسای مجموعه هستند و خوب و بد مسائل برایشان واقعا مهم است.

کارمندان کمپانی ها اگر بدانند در سود و زیان مجموعه سهیم هستند، زحمت بیشتری می کشند، عملکردشان بهتر می شود و احتمال اینکه شغلشان را رها کنند و به دنبال شرکت های دیگر بروند کمتر می شود. در چنین شرکت هایی نرخ بازنشستگی بالاتر می رود و آمار استعفاء دادن کارمندان پائین تر می آید.

مساله دیگر در این مدل کاری این است که زمان مرخصی کارمندان، انعطاف پذیری بیشتری دارد تا افراد بتوانند هرطور که مایلند بین زندگی شخصی و حرفه ای شان توازن برقرار کنند؛ مثلا در بسیاری از این قسم کمپانی ها، مرخصی باحقوق هیچ محدودیتی ندارد، نیازی هم به تائید مدیران ارشد مجموعه نیست. در شرکت هایی که چنین رویکردی را دنبال می کنند و مرخصی ها انعطاف بیشتری دارد، سطح رضایتمندی کارمندان بسیار بیشتر می شود. یکی از کارمندان آژانس خبری Argonaut سانفرانسیسکو درخصوص منعطف بودن زمان های مرخصی کمپانی اش، به مدیران مجموعه اعلام کرده بوده واقعا خوشحال است که می بیند تا این حد به رفاه حال کارمندان اهمیت می دهند و دوست دارند کارمندشان به برنامه های دیگرش هم برسد و از طریق آن ها خلاقیت و نوآوری اش را افزایش بدهد؛ اتفاقا همین رویکرد بوده که باعث شده این مجموعه را انتخاب کند و تا این حد عاشق کارش بشود…

خیلی خوب است که کارمند حس کند کمپانی برایش ارزش قائل می شود و دوست دارد وقتش را به بهترین نحو صرف کند و روز به روز بیشتر رشد کند و بهتر از قبل باشد.

مدیر هنری یکی از گروه های کوچک تئاتر سانفرانسیسکو هم در مالکیت مجموعه شان سهم دارد؛ نمایشگاه های این گروه که هر هفته برگزار می شوند، مستلزم خلاقیت بسیار و زحمت شبانه روزی کارکنان حتی در طول روزهای آخر هفته است؛ این مدیر هنری معتقد است: “اینکه می تونم هر زمان که لازم بود مرخصی بگیرم، باعث میشه بهره وری و خلاقیتم خیلی بیشتر بشه، که مطمئنا به نفع مجموعه ست…”

انعطاف پذیر بودن زمان مرخصی افراد باعث می شود تمرکز کمپانی ها از ساعات کاری کارکنان، به بهره وری و نتایج واقعی منعطف شود. در این صورت فرهنگ سازمان ها کم کم به سمت نتیجه گرائی، اعتماد و فراهم کردن شرایطی برای کارمندان و مدیران سوق پیدا می کند که بتوانند از زمانشان به بهترین شکل ممکن بهره بگیرند.

بها دادن به کارمندان و تشویق و توجه به افراد خلاقی که موتور کمپانی مان را راه می اندازند، از اصول اساسی کسب و کار است. داشتن چنین رویکردی کمک می کند سنگ بنای مجموعه مان مستحکم تر شود. یادتان باشد ارزشمندترین سرمایه هر مجموعه نیروهای مستعدش هستند… یادتان باشد باید امروز و هرروز از کارکنان مجموعه قدردانی کنیم.. کیک هم یادتان نرود…